Harley Harley – 2020De overleden kat van Richard, evenals zijn fotoLinnen canvas van 30 x 30 cmOlieverf Lieve reactie, onlangs nog op FB geplaatst 😉 De eigenaar van Harley, de rode kater, had mij gevraagd eens een tekening van Harley te maken. Ik heb gezegd dat dat goed was, en dat we een foto zouden gaan maken. Ik had op dat moment Harley nog nooit echt ontmoet en kon niet wachten! Nog geen twee weken later ontvingen we het bericht dat Harley was aangereden en het uiteindelijk niet ging overleven… Dat was een hele, hele harde klap voor hun gezin. Via Facebook beleefden wij de streken & capriolen van Harley altijd mee, want Harley had een heel avontuurlijk bestaan. Daar genoot ik altijd van en opperde meerdere keren dat we een stripverhaal over hem konden schrijven! Omdat ik kapot was van verdriet en daarom geloofde dat het verdriet voor hen helemaal ondraaglijk moest zijn, had ik besloten om vanaf een Facebook foto dit schilderij te maken voor ze, als eerbetoon aan hun bijzondere band. Zoals altijd maakte ik contact met Harley en dat ging makkelijk. Maar hij was niet blij, zwaaide met zijn staart en vond het schilderij geen goed idee. Hij vond dat zijn baasje zo zou blijven ‘hangen’ in het verdiet en gaf dus geen toestemming. Ik heb daarop contact gezocht met de eigenaar en die zei toen: ik ben er nog niet aan toe, wacht maar even. Ik zei dat ik was begonnen, dat het niet heel soepel ging en dat hij alle tijd kon nemen en ik zou het laten rusten.. Waarop hij zei, “oh, ben je er al mee begonnen dan?” En toen wilde hij toch wel heel graag dat ik het zou maken. Toen zocht ik weer contact met Harley en ondanks dat hij nog steeds niet blij was, mocht het zeker. Ik heb toen gevraagd waarom hij niet blij was en ontdekte dat hij bij zijn baasje wilde blijven om hem te steunen.. Hij was dus nog niet ‘over’! Ik heb hem uitgelegd dat hij vanuit het licht nóg beter voor zijn baasjes kon zorgen en hij wilde dat. Daar heb ik onmiddellijk Harley mee begeleid en hij werd in het ‘licht’ door ongeveer 20 wezens warm en liefdevol opgevangen. Nu was hij eindelijk gelukkig! Het schilderij vlotte daarna enorm, en de gelijkenis is, als ik de baasjes mag geloven, bijzonder treffend. Het duurde even voor we het schilderij uiteindelijk uit konden wisselen, maar dat was een heel bijzonder en vooral mooi, emotioneel moment voor ons allemaal.
